Izatez, lagunen mahai-buelta batean, ostiralean berean, batzuk eta besteak
gaudela konprobatu nuen, eta estresa ere sumatu nuen. Tarteka halako
uholde-eztabaidak sortzen baitira.
Garbi da ezberdin “ikusten” dugula. Ezberdinak garelako. Oro har, zaila da
esplikatzen zer den zehazki ikusten duguna. Edo besteak zer ikusten duen
asmatzea. Gure genetikaren, erreferenteen, hezkuntzaren eta entrenamenduaren
arabera egiten dugu. Jakintza maila ezberdina baitugu denek ere, eta harekin
mugitzen gara munduan. Zentzuek aurretiko informazioaren arabera funtzionatzen
dute. Testuinguruak datuak eralda ditzake gure baitan. Sentsibilitate mailak
eta motak, ere, ez ditugu berak.
Orain urte batzuk, gogoak ekarri dit pasadizoa, dantza talde gisa egin ditugun
bidaietako batean, gauza bitxia gertatu zitzaigun. Hamaika tramankulu, arropa,
kutxa eta fardelekin kokatu ginen aireportuan. Gauza asko genuen fakturatzeko,
baina beste batzuk, ahal zela, gurekin batera igo nahi genituen hegazkinean,
hondatuko zituzten beldur (eta esperientzia) handia baikenuen. Hala, akordeoia
izorra ez zedin, motxila berezi eta handi samarrean prestatu eta taldeko mutil
azkarrenetako bati bizkarrean hartzeko eskatu genion, disimuluz desfilatzeko erregutuz.
Hantxe ginen, gauzak eskanerretik pasatzeko zorian, denak urduri, musika-tresna
pasatzen utziko ote ziguten, ez baitzen txikia. Botoidun akordeoiaren hezurdura
pantailan ikusten hasi ginen denak; tentsioak hoztu gintuen.
Halako batean, une kritikoenean, polizia andreak esan zuen irribarre
atseginez:
- Bai idazmakina polita!
Idazmakina! Musika-notak “idazteko” tresna! Zoragarri etorri zitzaigun
ikuspegi edo begirada diferente hura, modu hartan, gailuaren neurria edo/eta
izaera eskuko ekipaje gisa eramateko egokitzat baloratu baitzuen andre hark, eta
gure helburua lortu ahal izan baikenuen.
“Eta, mundu traidore honetan, ezer ez da egia, ezer gezur: begiratzen den
kristalaren kolorearen araberakoa da dena”.
Hala zioen Campoamor poetak. Ikuspegiak, interpretazioak eta soak. Subjektibitatea
ezinbestekoa zaigulako, balio aldagaitzik ez dagoelako. Norberak nahi duena
ikusten duela izanen da, finean.
Ikusi makusi, zer ikusi?