Aurten Nafarroan, eta martxa ez bada halako maldizioren batengatik okertzen,
alkate eta lehendakari berriekin ez ditugu inolaz ere aitzinekoak faltan botako, duda! Zerumuga ederra
bistaratzen zaigu udaberri justiziazko honetan; historikoa izanen da. Faltan izan dugu halako notiziarik
aspaldian. Bejondeiola, zinez, euskarari, hasteko eta behin; alkate eta
lehendakari euskaldunak baldin baditu Nafarroak, babesa eta aitortza
berreskuratuko dituen esperantza dugu askok, aginte berriak hizkuntzari esku bat botako dion desioz, edo hobeki
esanda, lagunduko dion itxaropenaz.
Hauteskundeen osteko aste hauetan egunero botatzen diogu begirada bat egunkarien lehen orrialdeei, ditxosozko
aldaketa bermezko abian ari ote den ikasteko. Begirada bat ematen diogu, esan nahi dugu, edo begiratua egiten; batzuek zorrotzago, besteek lasaiago, gizarteko hamaika
sektoreren erreakzioak nolakoak diren neurtzeko, agintea galdu berri duen
txiringitogabetutako jendajearen adierazpenek zenbateko irrigura ematen diguten
konprobatzeko.
Sustraiak ederki botata zeuden agintaldi zaharrekoak, ongi
lekutuak haien eserleku eta besaulkietan, baina orain haize berria errotuko da, haize berriak eginen ditu sustraiak. Amorrazioak ez
die utziko lasai alde egiten eta lantza zorroztuarekin biziko dira, bizi
direno. Noizbait ailegatu beharra baitzuen eskubideen lehengoratzeak. Inoiz ez
dugu siesta botatzeko adinako
lasaitasun erabatekorik izan herri honetan, deskuidatuz gero sorpresa berria
izaten baikenuen; oraino ere, siesta
egiteko edo lo kuluxka egiteko
asti handirik ez dago, aro berriari behar bezala erantzun nahi bazaio.
Bide berriari ekiteko, beraz, gasolina
bota beharko diogu autoari, autobidearen erdian ez gaitezen erregairik,
alegia, energiarik gabe geldi. Gasolina
botatzea baino, aski dugu hartzea,
badaezpada; ez gaude eta, deus alferrikaltzeko, deus botatzeko. Ez eta poteak
ere, sarri zerbait ospatu behar badugu, ez dugu tragoa botako, hartuko
baino!
Lagun berriak bota genitzake (hots, egin), partidak batzuk
botatzen ahal ditugu haiekin (esan nahi baita, jokatu), ondorioz irri batzuk
botako ditugu, edo esan dezagun irriak
egingo etorkizun berria marrazteko
bidaian.
Hona: gaztelaniak gauza asko botatzen ditu, baina euskarak ez du zertan.
Aditzaren baitako ekintzak zerikusirik ba ote duen hizkuntzaz gaindi diren
joerekin… galdera ona litzateke hausnarketarako. Nonbaitetik etorriko zaio, ba,
hainbeste gauza botatzeko beharra. Guk hala, gurera ekarri ditugu molde berak
eta ausaz entzuten ditugu arestian aipatu bezalakoak, hainbat kalko edo erdarakada
erabat erroturik ditugulako euskal hiztunok gure hizketan (ni neu barne,
zalantzarik gabe). Bota aditza
ohikoegi bihurtu dugu. Eta jasotzeko garaia dela esan genezake. Hartzeko,
emateko, egiteko.
