Ohiko erosketak egitera abiatu zen, asteroko gisaz. Udako giroaz
supermerkatua hutsik zen, kanpoan bero, barruan hotzegi, aire girotu
madarikatua. Jenderik ez ikusteak ematen duen sentsazio arraroaz hasi zen erosi
beharrekoak saskian sartzen, patxadaz, eta hala, uste baino lehenago abiatu zen
kutxara. Bere aurretik, kasualitatez, edadeko gizon bat ari zen dozena erdi
erosgai ordaintzen. Espero laburra zelako konforme, begirada galduak
zerbaitekin egin zion topo: kutxazain andreari gelditu zitzaion begira, bere atorraren
papar-hegaleko txarteltxoari so, saltokiko tenperatura bezain hotz. “En
formación” zioen txartelak, alegia, ikasten. Nola? Bere buruari galdetu zion
haserre antzean.
Ohar haren esanahiaz pentsatzen ataskatuta gelditu zen “kaixo, arratsalde
on” entzun zion arte, eta aurrera egin behar izan zuen gauzak poltsetan sartzen
hasteko. Berriz begiratu zion ohartarazpen hari, zeharka, eta kutxazainari
berari ere bai; 50ak paseak zituen aspaldixko emakume hark. “Atx, to poltsak,
barka, ni ere mantso nabil, ba!”. Nola?? Eta bi. Enpresako nagusiari
inportantea iruditu zitzaion, nonbait, bezeroek jakitea langilea hasi berria
zela eta bazitekeela (kontuz, bazitekeela) hanka sartzea; tamalez, emakumeak
mezua barneratua zeukan, sinetsia.
Haserretu zen, orduan bai. Ordaindu ondotik, ahal bezainbeste aldiz eman
zizkion eskerrak emazteki prestuari eta marmarrarekin alde egin zuen. Autora
bidean beste lanbide batzuk gogora ekartzen hasi zen azkar, ea halakorik inon
aurkitzen zuen. Abokatua, irakaslea, ingeniaria, funtzionarioa etorri
zitzaizkion burura, epaietan, eskoletan, proiektu-negozioetan, administrazioan…
eta halakorik agertu beharrean ez zituen, ba, irudikatu.
Ikasten ari dena prestatzeko, ofizioan trebatzeko eta kodigo bidez
adierazteko formula asko etorri zitzaion akordura; tutorizazioak, bekario
postuak, medikuntzako sistema.... oker ez bazen, baina… bistan zen ez zela
gauza bera ikusitako hura, izan ere, ez baitzekien ongi zerk eman zion amorru
gehien, lanbidearen prestigio ezaren ageriko kontuak, mende erdia baino gehiago
betea zuen pertsona bat kartel hura jantzi beharrean ikustea ala langilearen asimilazioa
sumatzea.
